Welkom thuis.

In het mythische verhaal van Parsifal verlaat Parsifal (parsi-reine/zuivere, fal-fool/gek) de graalburcht op zoek naar de heilige graal. Zijn vrouw Blanchefleur blijft achter, wachtend tot haar man veilig terugkeert van zijn heldhaftige ridderavonturen. Parsifal vertegenwoordigt het mannelijke aspect in het heldenverhaal. Hij is het deel dat zich afscheidt van de eenheid en ogenschijnlijk weg beweegt van de bron, zijn wederhelft en de veilige bedding van de graalburcht. Hij is de zoeker, dat wat strijdt, lijdt en de weg terugzoekt naar de eenheid, de verlichting, de heilige graal. Blanchefleur vertegenwoordigt het vrouwelijke, de bedding, dat wat alles al is, overal en altijd. Zij hoeft niet te zoeken naar de graal omdat ze weet dat ze die al is, dat ze daar al is. Zij is geworteld in de graalburcht, geduldig wachtend op het mannelijke aspect dat uiteindelijk altijd weer thuiskomt in de eenheid. Letterlijk zegt Blanchefleur tegen Parsifal wanneer hij terugkeert in de graalburcht ‘welkom thuis Parisfal’.

Parsifal is het ultieme voorbeeld van de reis van de held die Joseph Campbell beschrijft in zijn boek: the hero with a thousand faces. Toen Campbell werd gevraagd waarom de helden in heldenverhalen vaak mannen zijn, antwoordde hij dat het vrouwelijke al lang thuis is en niet op zoek hoeft te gaan. We hebben de mannelijke helden op een voetstuk gezet vanwege hun moed en strijdlust maar de echte wijzen zijn overduidelijk de vrouwen.

Het verhaal van Parsifal is een prachtige en treffende metafoor voor de mannelijke en vrouwelijke aspecten en – energieën die beide, tegelijkertijd, in ons allen aanwezig zijn. Hetgeen dat weg beweegt van de eenheid en hetgeen altijd al de eenheid is en blijft. Deze twee aspecten en krachten staan niet los van elkaar, ze vertegenwoordigen het gehele spectrum van wat het betekent om mens te zijn. Enerzijds ‘the human thing’ en wat het inhoudt om in de mind de dualiteit en polariteit van het aardse leven te kunnen ervaren. Anderzijds, het goddelijke, en hoe het is om in de eenheid te leven, schepper te zijn van je werkelijkheid en alle facetten van het leven te verwelkomen, te beleven en te herkennen als ‘source’.

In deze tijd van mega transities is dit het perspectief dat de uitkomst kan bieden waar velen nu naar op zoek zijn. We voelen intuïtief dat de mind extreem gepolariseerd is en welke kant van het spectrum we daarbinnen ook kiezen, het zal ten koste gaan van wat we niet kiezen. Daarmee investeren we alleen nog maar meer in de spanning tussen de uitersten en missen we voortdurend de kans waar het leven ons toe uitnodigt; inclusiviteit en eenheid. Als mens kunnen we dat alleen maar doen als we ons herinneren en realiseren dat we naast mensen ook scheppers, godinnen en goden zijn.

Je hoeft niet te kiezen voor het een of ander. Het is ‘en-en’. Je hebt als mens toegang tot beide dimensies en je bent volledig uitgerust om voluit en vrij te leven. Alle innerlijke technologie is aanwezig, je hebt te allen tijde beschikking over bewustzijn en compassie. De samenkomst van die twee aspecten laat de ophaalbrug van je persoonlijke graalburcht, je compassievolle hart, naar beneden zakken en verwelkomt alle facetten van het leven. Het licht en de duisternis worden thuisgebracht, terug in de eenheid, de heelheid, liefdevol herenigd met dat wat je nooit verlaten heeft. Je bent er alleen maar naar op zoek gegaan. Welkom thuis.

Geen reactie's

Geef een reactie