01 feb Compassie zijn versus compassie doen.

Boeddhisten zeggen dat de illusie van afgescheiden zijn de wortel is van al het lijden. Voor hen is compassie de ultieme remedie om dit lijden te beëindigen. Wie daarover nadenkt zal tot de conclusie komen dat compassie dus een einde maakt aan de illusie van een afgescheiden individu. Ware compassie ontmaskert dit en zet liefdevol een punt achter de verwarring dat er ook maar één gedachte, emotie, gevoel of fysieke sensatie van jou is, ooit is geweest of zal zijn.  It’s just life happening!

Dit is het meest bevrijdende en tegelijkertijd het meest angstaanjagende wat je je kunt realiseren. De energie van het individu, de ‘ik’ in jou, is om te zoeken. Altijd onderweg, op zoek naar iets anders dan wat er nu gebeurt. Het belang is om ten koste van alles je verhaal, je drama, in stand te houden. Je uit het moment te halen en je voortdurend met je aandacht in het verleden of de toekomst te brengen met de belofte dat daar de verklaring of de oplossing ligt van wat nu niet zou kloppen.

Wanneer de zoeker geconfronteerd wordt met lijden zal zij dit direct als persoonlijk ervaren, vermijden en willen oplossen. In haar wanhoop zal zij compassie kapen en toepassen als een methode, techniek of formule, iets wat je kunt doen om dit lijden te beheersen. Compassie ‘doen of geven’ betekent vanuit een persoonlijke agenda iets willen bereiken. Compassie is geen mentale mantra, je kunt het niet ‘faken’. Als iemand tegenover je staat te koken van woede en jij kunt deze energie niet werkelijk herbergen is het compleet zinloos om compassie te doen als actie of Liefde te sturen, simpelweg omdat je die compassie of Liefde op dat moment zelf niet belichaamt.

De essentie van compassie is beschikbaarheid; het vermogen van je compassievolle hart om alles wat zich aandient in je bewustzijn volledig te ervaren en tegelijkertijd zonder reserves te laten bestaan, te laten zijn. Op dit punt ontmoet de verkramping in jezelf de grenzeloosheid van het leven. Het resultaat is een energetische verschuiving waarin spanning wordt ontladen en harmonie en balans zich moeiteloos herstellen.

Je compassievolle hart is de plek waar dit steeds opnieuw plaatsvindt. Iedere keer als je een facet van het leven bewust ervaart en omarmt leer je je systeem een compleet nieuwe en bevrijdende manier van omgaan met je dagelijkse werkelijkheid. Wanneer de omarming compleet is kun je zonder getriggerd te raken een oneindige reeks aan frequenties, energieën of informatie ervaren. Het doel van deze omarming is niet om welke ervaring dan ook te stoppen, te veranderen of vast te houden, dat zou de essentie van compassie volledig missen. Wat overblijft na iedere omarming is ‘dit’. Het leven zelf: rauw, direct en ongefilterd, alles inclusief. Dat is vrijheid!